Dzieje międzyzdrojskiego molo są nierozerwalnie związane z historią kurortu. Pierwsze drewniane molo zostało wybudowane w 1884 roku. Już wtedy mieszkańcy tworzącego się uzdrowiska wiedzieli, że będzie to magnes przyciągający wielu odwiedzających.

Do końca XIX wieku oddano do użytku cztery dalsze mola.Główne molo o długości 370 metrów w miejscu obecnego, ufundował międzyzdrojski przedsiębiorca  Bötther, który zainwestował w jego budowę 250 tysięcy marek. Molo zostało uroczyście oddane 1 lipca 1906 roku.

W tym samym roku na jego głowicy zbudowano przystań dla statków pasażerskich i kawiarnię. Stare  pocztówki i mapy przedstawiają krótkie mola, na których znajdowały się szatnie oddzielne dla pań, panów i dzieci oraz miejsca do leżakowania.

W 1910 roku ukończono prace nad przeszkloną halą z 12 pomieszczeniami, w których znajdowały przytulne kafejki z widokiem na morze. Do molo dobijały statki pasażerskie ze Świnoujścia i Szczecina.

Molo stało się głównym miejscem odpoczynku, rekreacji i zabawy. Wieczorami przy zachodzącym słońcu koncertowała orkiestra zdrojowa, słuchano muzyki i  tańczono walce .W okresie letnim przy molo odbywały się pokazy sztucznych ogni i wyścigi konne.

Podczas I wojny światowej  Niemcy z obawy przed desantem rosyjskiej floty wysadzili molo. Odbudowano je ponownie w 1921 roku. Przeszklony pasaż na molo, którego budowę ukończono w 1910 roku, spłonął w 1961 roku, nie odbudowano go jednak, odsłaniając szeroki widok na morze.

W rok po pożarze przy wejściu na molo otwarto pierwsze punkty sprzedaży pamiątek i wydawnictw turystycznych oraz bibliotekę, w której turyści mogli wypożyczyć książki na czas pobytu na plaży.

Historię molo wyznaczały przez lata liczne sztormy na Morzu Bałtyckim, które dokonywały ogromnych zniszczeń. Molo było jednak zawsze odbudowywane. Ogromna siła sztormu 25 marca 1985 roku spowodowała, że czołowa i środkowa część mola runęła do morza.

Molo zostało zamknięte dla ruchu turystycznego. Pozostałości molo zostały rozebrane a we wrześniu tego samego roku władze miasta podjęły uchwałę w sprawie utworzenia funduszu celowego odbudowy molo w Międzyzdrojach.

Powołano Społeczny Obywatelski  Komitet Odbudowy Molo.  SOKOM wystąpił z apelem do ponad 100 przedsiębiorstw w całej Polsce o dofinansowanie inwestycji odbudowy molo.

Przy wejściu stała duża skarbona wykonana społecznie przez mieszkańca Międzyzdrojów Pana Leonarda Jarząbka, z przeznaczeniem na datki na odbudowę molo. Mieszkańcy miasta dokonywali indywidualnych wpłat na ten cel.

Wykonano także cegiełki w nominałach 100, 200 i 500 zł.  Choć zaangażowanie było ogromne, jednak decyzja o obudowie molo musiała poczekać aż do początku lat 90-tych.

Odbudowa molo została przeprowadzona w 2 etapach. Pierwszy etap budowy został sfinansowany przez władze Międzyzdrojów. W dniu 23 października 1993 roku o godz.18.00  w pierwszy filar mola został wmurowany kamień węgielny. Uroczyste otwarcie pierwszego odcinka molo o długości 120 metrów odbyło się w dniu 6 sierpnia 1994 roku.

Drugiego etapu rozbudowy  podjęła się niemiecka spółka Adler Schiffe, która zarządza obiektem do dnia dzisiejszego. W 2003 roku przystąpiono do  prac przedłużających molo. Otwarcie nastąpiło  19 marca 2005 roku.

Obecnie długość molo wynosi 395 metrów i jest to najdłuższe betonowe molo w Polsce. Odbudowa  i powstanie pomostu dla statków pasażerskich wymagało ustanowienia przejścia granicznego na molo. Formalną działalność na przejściu granicznym rozpoczęto 15 września 2006 roku. Przejście funkcjonowało do 20 grudnia 2007 roku.

Z molo roztacza się wyjątkowa panorama na Zatokę Pomorską. Ku zachodowi ciągnie się nizinna Mierzeja Przytorska, wieczorami widać w oddali światła latarni morskiej w Świnoujściu.

 Po stronie wschodniej znajduje się  Góra Kawcza o wysokości 61 m n. p. m., u jej podnóży baza rybacka, następnie najwyższe klifowe wzniesienie na polskim wybrzeżu - Gosań mające 95 m n. p. m. Nazwa wzniesienia pochodzi od prapolskiej nazwy gozd co znaczy cienisty las. Jest to najbardziej charakterystyczne miejsce wyspy Wolin i polskiego wybrzeża.

Wejścia na molo strzegą dwie wieżyczki, które są świadkami wszystkich wydarzeń  związanych z molo. Pomimo wielu historycznych zawirowań pozostały wierne na straży dziejowych przeobrażeń. Od dziesięcioleci charakterystycznym punktem i dodatkową atrakcją przy wejściu na molo jest oszklona gablota meteorologiczna. Na jej szczycie przedstawiono za pomocą symboli dobę: kogut oznacza poranek, ul – południe, nietoperz symbolizuje wieczór a ciemną noc – sowa.

Molo to ulubione miejsce zakochanych odwiedzających Międzyzdroje, którzy na pamiątkę pobytu i w dowód wielkiej miłości  zawieszają na balustradzie molo kłódki. Jest idealnym miejscem spacerowym o każdej porze roku.

Wiosną  można tu podziwiać budzącą się do życia przyrodę. Latem zachwycać się barwnymi zachodami słońca. Jesienią, gdy przyroda szykuje się do snu, można być świadkiem  pełnych nieokiełznanej energii sztormowych spektakli.

W wyjątkowo mroźne zimy można podziwiać piękny biały dywan lodowej kry unoszącej się na morzu aż po horyzont. Przez wieki zmieniały się zwyczaje, architektura, stroje turystów i ich upodobania, molo niezmiennie pozostało główną atrakcją i symbolem miasta.

Bibliografia

1. Czesław Piskorski ,,Międzyzdroje przewodnik”, Wyd. Zachodnie i Morskie, Poznań 1949 rok
2. Czesław Piskorski ,,Międzyzdroje i okolice”, Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1958 rok
3. Czesław Piskorski ,,Międzyzdroje, Świnoujście, Kamień, Wolin i okolice”, Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1963 rok
4. Bogdan Jakuczun ,,Międzyzdroje”, Wyd. Voyager, Warszawa 1993 rok
5. Robert Śmigielski ,,Międzyzdroje i okolice”, Wyd. Le Petit Cafe, Kołobrzeg 2003 rok
6. Erwin Rosenthal ,,Seebad Misdroy” Wyd. Rhino Verlag, 2010 rok
7. Zbiory Pani Julianny Rogowskiej
8. Kroniki Pana Bronisława Chmielowskiego
9. Wywiad z Jerzy Neukampfem, Burmistrzem Miedzyzdrojów w latach 1990 - 1994.